Po zapoznaniu się z modelem Eachine E010 przyszedł czas na coś bardziej ambitnego. Padło na model Hubsan X4 Cam Plus (znanego też pod nazwą H107C+).
Jest to w sumie już całkiem spory model. Posiada kamerę HD która nagrywa filmy w rozdzielczości 1280×720. Dron posiada sabilizacje wysokości która w dużym stopniu ułatwia latanie. Posiada także tryb headless oraz tryb experta gdzie nie ma on wtedy ustawionych endpointów ograniczających jego możliwości. To co jest fajne w tym modelu to mamy aparature nawet sporych rozmiarów. Z zalet tej aparatury jest to, że możemy bezpośrednio z niej włączyć nagrywanie filmu lub robienie zdjęć – na trigerach.
Możemy oczywiście w pewnym stopniu zmodyfikowac ustawienia aparatury – ustawic własne endpointy. Mamy także do wyspozycji trzy trymery. Jego pierwszy poważny filmik można zobaczyć poniżej.
Model ten otrzymujemy w zestawie z jedna baterią oraz zapasowymi śmigłami. To co warto zrobic to od razu zakupić dodatkowe komplety śmigieł oraz dodatkowy zestaw baterii wraz z ładowarka – w innym wypadku bedziemy musieli ładowac baterie przez port USB ktory znajduje sie na boku modelu.
Pierwszy lot to nawet nie był lot a mega dzwon. Na tyle wielki że w modelu otworzył się dzióbek z wrażenia. Dziś mając w głowie wszystkie wypadki jakie miałem z Pioneerem jestem w stanie powiedzieć, że gdybym w owym czasie zastosował pewne modyfikacje na modelu to dziś byłby on mniej klejony niż jest teraz. A te modyfikacje to:
1. Zastosowanie bowdenów w celu usztywnienia popychaczy w lotkach. Popychacze stają się bardziej stabilne i mniej podatne na ugięcia co wpływa na stabilność lotu. Dodatkowo niedociąganie mocowań bowdenów do orczyków wplywa na płynność pracy ruchomych elementów.
2. Zastosowanie bowdenów w celu usztywnia popychacza w sterze kierunku. Podobnie jak w przypadku popychaczy w lotkach usztywnienie popychacza wpływa na stabilność i pewność sterowania. Podobnie także należy niedociągać mocowania popychaczy do orczyków by praca ruchomych elementów była plynniejsza.
Na koniec warto wszystkie śrubki posmarować albo klejem do śrub co by się nie rozkręcały samoczynnie. Można też użyć zwykłego lakieru do paznokci, który sprawdza się idealnie.
3. Zabezpieczenie kadłuba taśma zbrojona wpływa w dużym stopniu na wytrzymałość kadłuba. W przypadku ewentualnego kręta uszkodzenia są dużo mniejsze i łatwiejsze do naprawienia. Zazwyczaj wystarcza wtedy klej CA.
4. Wymiana śmigła fabrycznego 5×8 trzypłatkowego na 5×5 dwuplatowe. To chyba najlepsza zmiana jaką zrobilem. Co prawda u mnie była to konieczność po awarii i ulamaniu się jednego płata, jednakże zmiana ta wyszła na dobre modelowi. Lot stał się bardzo stabilny i wolniejszy przez co w początkowym etapie dużo łatwiej jest zapanować nad modelem. Można także zastosować zmniejszenie wychyleń w aparaturze np na maximum 80% przez co kontrola nad modelem stanie się banalnie prosta.
5. Montaż magnesów w koncówkach skrzydeł dla lepszego trzymania końców w jednej lini. Z racji, że po kilku upadkach trochę wzmocnienie wewnatrz modelu nie utrzymywało skrzydeł w lini to przykleilem klejem epoksydowym magnesy w kadlubie i na skrzydłach. Zabieg ten pozwolil na lepsze trzymanie się skrzydeł. Dodatkowo magnes na skrzydle zabezpieczyłem taśma by się lepiej trzymał. A prezentuje się to tak.
6. Zmiana położenia środka ciężkości to ostatnia modyfikacja.Zmiany które wprowadziłem w punktach 1 do 3 zmieniły środek ciężkości. Tutaj można na wiele sposobów sobie poradzić. Można zastosować mocniejsza baterie np 1800 czy 2200 mAh. Można też zastosowac blaszki ołowiane lub tak jak ja, pilota modelu.
Zmiany te spokojnie mogły by być zmianami producenta, no ale cóż. Może w kolejnej wersji coś się zmieni. No a tak model prezentuje się w locie. Można zobaczyc poniżej.
Patrząc na to co jest dostępne na rynku to znowu musiał bym się rozpisać markami, ale po co. Przy wyborze ważnym jest aby ładowarka posiadała następujące funkcje, możliwości:
balanser
regulację prądu ładowania
możliwość podłączenia różnych rodzajów baterii (litowo-jonowych, litowo-polimerowych, itd.)
możliwość podłączenia różnych typów baterii litowo-polimerowych 1S-6S
funkcję rozładowywania
funkcję storage (ładowania baterii na czas jej nie używania)
OPCJONALNIE przejściówki aby móc ładować baterie z rożnymi końcówkami.
Ja wybrałem ładowarkę Redox Alfa V2 z zewnętrzym zasilaczem (bo ponoć ten element się najszybciej psuje).
Ostatni wybór to wybór baterii. Zależne od modelu taka baterię trzeba dobrać. W przypadku Pioneer’a producent jak i opinia publiczna sugerują baterie 1300mAh. Można zaopatrzyć się w większą ale trzeba pamiętac, że zmieni się środek ciężkości modelu. Tutaj uwaga po każdorazowym wyjęciu baterii z modelu (jeżeli nie ma ona stałego łoża a jest na rzepie) wypadało by sobie model wyważyć. Ja zdecydowałem się na zakup dwóch baterii Tattu 1300mAh. Na początku samolot bardzo intensywnie chodził na silniku co za tym idzie bateria szybko się kończyła i trzeba było lądować. Brak drugiej baterii oznaczałby powrót do domu lub ładowanie baterii na lotnisku.
Pozostały jeszcze dodatki o których nikt nie mówi. A szkoda. Zaoszczędziło by mi to trochę czasu i pieniędzy na koszty wysyłki. A więc są to:
taśma zbrojona dostępna w każdym sklepie budowlanym (by podkleić sobie natarcia skrzydeł czy dziub modelu)
przejściówka DEAN T (gniazdo) na XT60 (wtyk) (aby podłączyć baterię w modelu)
klej CA średni (żeby posklejać cały model, producent nie wspomina o tym a sklepy nie sugeruja, 20ml na początek całkowicie wystarczy)
lakier do paznokci (co by nakrętki się nie poodkręcały)
kabel usb do polaczenia aparatury z komputerem (aby móc używać symulatora)
OPCJONALNIE: jeden bowden, prawe śmigło 5×5, 10 magnesów neodymowych 10x10x2 całkowicie wystarcza
OPCJONALNIE: kabel do wgrywania oprogramowania do aparatury (na ten moment jeszcze nie wiem czy starczy jeden lepszy aby móc także włączyc symulator czy jednak trzeba mieć dwa osobne, ale dowiem się tego niebawem)
OPCJONALNIE: klej żywiczny, przyśpieszacz w sprayu do kleju CA
OPCJONALNIE: kuferek na cały sprzęt.
I to wszystko. Mając takie wyposażenie jesteś przygotowany na każdą ewentualność jaka może się wydażyc w czasie latania.
Po wyborze modelu pozostało wybrać jeszcze tylko aparature (czyli nadajnik), odbiornik, ładowarkę, baterie oraz sprzęt drobny, ale po kolei. Na początku firma. Mamy Taranis’a, Graupner’a, Futaba, Duplex’a, Radiolink’a, Turnigy, FlySky i wiele wiele innych. Tak naprawdę tylko i wyłącznie od grubości naszego portfela zależy którą kupimy. Poza firmą na cene wpływa jeszcze liczba obsługiwanych kanałów, możliwość podlaczenia pod komputer w celu używania w symulatorze czy zmiany oprogramowania.
Na zdjeciu aparatura juz z zmieniona antena.
W przypadku pierwszego modelu samolotu wystarczy aby aparatura miała 4 kanały. Jednakże trzeba pamiętać, że wychodzimy z założenia ze chcemy się rozwijać, że bedziemy rozwijać naszą bazę obiektów latających zatem warto zainwestować w coś lepszego. U mnie wybór padł na FlySky FS-i6 6CH (czyli 6-cio kanałową). Dlaczego właśnie ta? Po pierwsze była w dobrej cenie, po drugie jest rozwojowa – możliwość sparowania do 20 modeli latających różnego rodzaju (samoloty, wielowirnikowce i helikoptery), przyzwoita możliwość konfiguracji, możliwość ulepszenia jej do 10-ciu kanałów. Wydaje mi się, że nie warto przepłacac za model 10-cio kanałowy oraz za klona Turnigy. Aparatura w zestawie ma oczywiście odbiornik. Tutaj uwaga. Wybór aparatury w dużym stopniu decyduje jakich odbiorników będziemy używać, ale nie zawsze. O tym kiedy indziej.
